Kategoria: Popularyzacja, Seminarium Warszawskie
XXVII Seminarium Warszawskie
Norblin i Norblin. Płótno i metal.
Organizatorzy:
Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Warszawy
Spotkanie odbyło się 21 listopada 2023 roku o godz. 18:00
w sali Biblioteki Muzeum Warszawy (Rynek Starego Miasta 42, I piętro – wejście przez drewnianą bramę od ul. Nowomiejskiej).
📍wstęp wolny
Dyskusję prowadzili dr Paweł Weszpiński reprezentujący Muzeum Warszawy oraz dr hab. Mikołaj Madurowicz reprezentujący Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego.
Rejestracja transisji online Seminarium dostępna jest na Facebooku Muzeum Warszawy → Norblin i Norblin. Płótno i metal.
Warszawskie nazwiska mają liczne konotacje. Nasze skojarzenia z nimi wypływają z różnych naszych doświadczeń, wiedzy czy zainteresowań. Do warszawskich rodzin postrzeganych z takich perspektyw należy niewątpliwie rodzina Norblinów. Czy kojarzymy ją poprzez dzieła malarskie, grafikę, a może dzięki wyrobom z metali? Co opowiadają nam ich dzieła? Jaką opowiadają Warszawę i jakich Warszawiaków? Norblinowie – „nowi Warszawiacy” dotarli tutaj z Francji. Tu zapuścili swe korzenie, tworząc w mieście, dzięki miastu i dla miasta, ale też tworząc miasto. To tylko wybrane wątki dyskusji.
W Seminarium wzięli udział w roli eksperckiej:
dr Paweł Ignaczak – historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, obecnie prodziekan Wydziału Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pracował w Gabinecie Rycin Muzeum Narodowego w Poznaniu, w Bibliotece Polskiej w Paryżu i w Muzeum Warszawy. Pracę doktorską poświęcił sztuce graficznej Jana Piotra Norblina (1745–1830). Interesuje się szeroko rozumianą kulturą artystyczną XVIII wieku, grafiką dawną (głównie polską i francuską XVIII i XIX wieku), a także problematyką kolekcjonerstwa w XIX i XX wieku. Obecnie prowadzi badania nad nieprofesjonalną twórczością plastyczną polskiej arystokracji w XVIII i w początkach XIX wieku.
Janusz Mróz – historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, konserwator dzieł sztuki, w latach 1979–1993 w Oddziale Warszawskim Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) – kierownik Pracowni Konserwacji Metalu; w latach 1993–1995 w Fundacji Ochrony Zabytków, a od 1995 do 2007 r. w Ośrodku Ochrony Zbiorów Publicznych (Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów NIMOZ, Narodowy Instytut Muzeów NIM) – kierownik Działu Naukowego; od 2015 r. w Muzeum Warszawy, gdzie stworzył stanowisko konserwacji zabytków metalowych, a od 2022 r. Pracownię Konserwacji Metalu. W latach 2004–2006 wykładowca na Podyplomowym Studium Konserwacji Zabytków Metalowych na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, od 2008 r. wykładowca kursu konserwacji metalu na Wydziale Konserwacji i Rekonstrukcji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestnik programu Rady Europy HEREIN (2005–2007) oraz programu MATLAS z udziałem Norweskiego Instytutu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego w Oslo (laserowe czyszczenie zabytków metalowych) (2009–2011). Autor opracowań konserwatorskich wykorzystywanych w pracach przy obiektach polskiego dziedzictwa kulturowego w Polsce i zagranicą. Brał udział w pracach konserwatorskich przy nagrobkach polskich na cmentarzach Montmartre i Père-Lachaise, na Starej Rossie w Wilnie, na Łyczakowie we Lwowie oraz na terenie Gruzji. Autor programów z zakresu konserwacji zabytkowych obiektów metalowych oraz zabytków techniki: d. Kopalnia Julia 2 w Wałbrzychu oraz Fabryka Norblina w Warszawie. Autor kilkudziesięciu artykułów z zakresu konserwatorstwa. Odznaczony Złotą Odznaką za Opiekę nad Zabytkami, brązowym i srebrnym Medalem Gloria Artis, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotą Odznaką Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków.
dr Konrad Niemira – historyk sztuki, specjalista od kultury XVIII wieku i pogranicza historii społecznej i gospodarczej. Autor książek: Zakupy magnackie i świat rzeczy paryskich w XVIII wieku (2022) oraz Bazgracz. Trzy eseje o Norblinie (2022). W 2023 r. otrzymał Nagrodę Literacką Miasta Stołecznego Warszawy. Zawodowo związany z warszawskim Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza.
Artur Setniewski – absolwent Katedry Etnologii i Antropologii Kulturowej w specjalizacji muzealniczo-konserwatorskiej Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 18 lat pracuje w Fabryce Norblina, zajmując się jej historią oraz ochroną jako obiektu zabytkowego. Pracę w tym obiekcie zaczynał w ramach warszawskiego Muzeum Techniki NOT, od 14 lat jest związany z projektem rewitalizacji Fabryki Norblina, w tym konserwacji-restauracji zabytków nieruchomych i ruchomych oraz budowy placówki muzealnej, realizowanej przez Grupę Capital Park.
Nasze Seminaria to interdyscyplinarne i wielowątkowe, poświęcone Warszawie dyskusje zaproszonych gości oraz wszystkich zainteresowanych uczestników. Zarówno sama idea spotkania instytucji nauki z instytucją kultury – czyli Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Warszawy – jak i każdorazowy udział trójki (niekiedy czwórki) specjalistek i specjalistów zajmujących się w badaniach i w praktyce Warszawą są rękojmią merytorycznej jakości dyskusji.
Seminaria Warszawskie wpisały się na stałe w kalendarz wydarzeń varsavianistycznych i są okazją do comiesięcznych ważnych rozmów o naszym mieście.
Udostępnij:
