Seminarium Warszawskie | Co jest grane? Warszawa teatralna

Kategoria: Popularyzacja, Seminarium Warszawskie

XXXV Seminarium Warszawskie

Co jest grane? Warszawa teatralna

Organizatorzy:

Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Warszawy

Spotkanie odbyło się 9 kwietnia 2024 roku o godz. 18:30

na Wydziale Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, Audytorium im. W. Nałkowskiego (Pałac Uruskich-Czetwertyńskich, ul. Krakowskie Przedmieście 30

📍wstęp wolny

Dyskusję prowadził dr Paweł Weszpiński reprezentujący Muzeum Warszawy oraz dr hab. Mikołaj Madurowicz reprezentujący Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego.

Rejestracja transmisji online Seminarium dostępna jest na Facebooku Muzeum Warszawy pod linkami→
Co jest grane? Warszawa teatralna – część 1
Co jest grane? Warszawa teatralna – część 2
Co jest grane? Warszawa teatralna – część 3

Czy Warszawa należy do miast teatralnych? Gdzie wydarzał się dawniej i wydarza dzisiaj teatr w naszym mieście? Czy Melpomena współtworzy stołeczną historię i tożsamość? Jaka jest mapa organizacyjna teatrów stolicy i w jakiej formule funkcjonują: profesjonalnej czy amatorskiej, publicznej czy prywatnej, stałej repertuarowo czy impresaryjnej, jako instytucje miejskie, przedsięwzięcia komercyjne czy stowarzyszenia? Kto współcześnie chodzi do teatru i jaka jest obecna publiczność teatralna? Czy teatry w Warszawie wyznaczają trendy artystyczne, w jaki sposób szukają niszy artystycznej?

O tych zagadnieniach, jak i o pedagogice teatru oraz partycypacji w sztuce, o statusie teatru miejskiego w Warszawie, o inkluzywności sztuki (w tym – scenicznej), a także pokrewnych wątkach rozmawiamy podczas  Seminarium.

W Seminarium udział wzięli:

Dorota Buchwald
absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1985), teatrolog, praktyk i teoretyk dokumentowania teatru; dyrektor Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego (2014–2018), sekretarz literacki Teatru Dramatycznego w Warszawie (1989–1990), dokumentalista i redaktor wydawnictw Związku Artystów Scen Polskich (1990–1997), kierownik Działu Dokumentacji Teatru w ZASP (1997–2003), kierownik Pracowni Dokumentacji Teatru w Instytucie Teatralnym (2003–2014), redaktor miesięcznika „Dialog” (1995–2014). Redaktor wydawnictw teatralnych i książek, autorka tekstów o teatrze i rozmów drukowanych w „Antenie”, „Teatrze”, „Dialogu”, „Notatniku Teatralnym” i „Pamiętniku Teatralnym”, pomysłodawczyni i redaktor elektronicznej Encyklopedii Teatru Polskiego, kierownik i uczestnik projektów i grantów naukowych dotyczących ekonomii i zarządzania w instytucjach artystycznych, dramatopisarstwa, scenografii, architektury teatralnej oraz recepcji twórczości Williama Shakespeare’a. Członek Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Laureatka Nagrody im. Zygmunta Hübnera „Człowiek teatru” i nagrody redakcji „Dialogu” – Kamyk Puzyny.

prof. dr hab. Wojciech Dudzik
prowadzi badania z zakresu kulturoznawstwa, interesuje się teatrem i widowiskami XX i XXI wieku, w szczególności karnawałem; profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego i jego kierownik w latach 2009–2020. Członek Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk. Należy do Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego i Międzynarodowego Towarzystwa im. Hermanna Hessego, a od 2012 r. jest prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Teatralnych. Od 2016 r. pełni na Wydziale Polonistyki funkcję prodziekana ds. rozwoju kadry naukowej. W Instytucie Kultury Polskiej prowadzi m.in. zajęcia z historii kultury polskiej XX wieku (teatr), antropologii widowisk, antropologii karnawału. Autor ponad 200 publikacji, w tym 7 monografii. Ostatnio wydał: W poszukiwaniu stylu. Teatr Narodowy 1924–1939 (2015), Maska w kulturze współczesnej Europy. Teorie i praktyki (2020).

Anna Michalak-Pawłowska
animatorka kultury, reżyserka, teatrolożka, fotografka, członkini Związku Polskich Artystów Fotografików, wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie, doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Społecznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Twórczyni i dyrektorka Domu Kultury „Dorożkarnia”, prezeska Zrzeszenia Animatorów Kultury „Forum Kraków”. W latach 2013–2020 pełnomocniczka Prezydenta m.st. Warszawy d.s. edukacji kulturalnej. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej oraz Zarządzania Kulturą Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 80. pracowała w Pałacu Młodzieży jako instruktorka fotografii. W latach 1983–1987 publikowała fotografie w „Sztandarze Młodych”, „Na Przełaj”, „Ekspresie Wieczornym” i „Przeglądzie Katolickim”. W 1985 r. założyła amatorski Teatr Muzyczny „Pantera”. Od 1988 r. realizuje międzynarodowe projekty. Autorka programów radiowych i telewizyjnych promujących twórczość dziecięcą i młodzieżową. Twórczyni Festiwalu „Dziecięca Stolica”. Realizuje warsztaty z zarządzania kulturą oraz projekty teatralne w lokalnych społecznościach. Jest członkinią European Network of Cultural Centres, Forum Kultury Mazowsze, wcześniej była ekspertką Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowego Centrum Kultury, Komisji Dialogu Społecznego.

Anna Rochowska
pedagożka teatru, dyrektorka TR Warszawa. Absolwentka wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, Podyplomowych Studiów dla Menadżerów Kultury na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, doktorantka w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, wykładowczyni na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej. Zasiada w Radzie Programowej Fundacji Kultury bez Barier. Laureatka nagrody im. Haliny Machulskiej 2021. Członkini Stowarzyszenia Pedagogów Teatru. Związana z TR Warszawa od 1996 r., w którym realizowała się jako pedagożka teatru, liderka dostępności, koordynatorka Zespołu Edukacji TR Warszawa. Przez lata pracy w teatrze prowadziła i inicjowała szereg projektów z zakresu pedagogiki teatru – dla różnych grup odbiorców: dzieci, młodzieży, studentów, dorosłych i seniorów, jak również dla osób z niepełnosprawnościami sensorycznymi, dbając o ich pełny dostęp do kultury. Uhonorowana została wyróżnieniem specjalnym podczas I Giełdy Warszawskiego Programu Edukacji Kulturalnej (WPEK) za realizację programu „Edukacja w TR” (2009), III Nagrodą podczas V Giełdy WPEK (2014) za projekt „Audiodeskrypcja w TR” z 2013 r. oraz II Nagrodą podczas XI edycji konkursu Warszawskiej Nagrody Edukacji Kulturalnej (WNEK) w 2020 r. za projekt międzyinstytucjonalnej współpracy KULTOUR. Stworzyła program TR BEZ BARIER, za który teatr otrzymał w 2022 r. nagrodę GRAND PRIX za tworzenie na przestrzeni 10-lecia dostępnej warszawskiej instytucji kultury. W sezonie 2022/2023 kierowała Działem Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.

Nasze Seminaria to interdyscyplinarne i wielowątkowe, poświęcone Warszawie dyskusje zaproszonych gości oraz wszystkich zainteresowanych uczestników. Zarówno sama idea spotkania instytucji nauki z instytucją kultury – czyli Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Warszawy – jak i każdorazowy udział trójki (niekiedy czwórki) specjalistek i specjalistów zajmujących się w badaniach i w praktyce Warszawą są rękojmią merytorycznej jakości dyskusji.

Seminaria Warszawskie wpisały się na stałe w kalendarz wydarzeń varsavianistycznych i są okazją do comiesięcznych ważnych rozmów o naszym mieście.

Udostępnij: