Seminarium Warszawskie | Warszawa jest kobietą !/?/…

Kategoria: Aktualności, Popularyzacja, Seminarium Warszawskie

XLV Seminarium Warszawskie

Warszawa jest kobietą!/?/…

Organizatorzy:

Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Warszawy

18 lutego 2025 roku o godz. 18:00

Sala Kinowa Muzeum Warszawy (Rynek Starego Miasta 42, parter, wejście przez drewnianą bramę od ul. Nowomiejskiej)

📍wstęp wolny

Prowadzący: dr Paweł Weszpiński reprezentujący Muzeum Warszawy oraz dr hab. Mikołaj Madurowicz reprezentujący Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego.

Transmisja online Seminarium dostępna jest  na Facebooku Muzeum Warszawy → Warszawa jest kobietą!/?/…

Herbem Warszawy jest Syrena. Nazwa naszego miasta jest rodzaju żeńskiego, podobnie – nazwa rzeki w dużej mierze organizującej życie metropolii. W stolicy na 100 mężczyzn przypada 117 kobiet. To tutaj odbywają się największe w kraju manifestacje kobiet walczących o istotne wartości.

Mamy panteon znakomitych varsavianistek, wśród których były Karolina Beylin, Zofia Wóycicka, Hanna Szwankowska, Maria Lewicka, Helena Zarachowicz, Kwiryna Handke, Teresa Zarębska, Maria Ciechocińska-Janowska, Danuta Szmit-Zawierucha, Barbara Petrozolin-Skowrońska czy Maria Marzena Grochowska, a następne pokolenia znawczyń miasta godnie kontynuują tradycję varsavianistyczną […]

Czy Warszawa jest kobietą? To zaś rodzi pytania następne: co nasze miasto zawdzięcza warszawskim (i niewarszawskim) pisarkom, autorkom tekstów piosenek, badaczkom, architektkom, nauczycielkom, harcerkom, malarkom, kompozytorkom, fotografkom, działaczkom politycznym i społecznym, twórczyniom teatralnym?

• Czy kobiety są w Warszawie u siebie?
• Czy istnieją kobiece przestrzenie Warszawy?
• Jak, kiedy i gdzie rozbrzmiewa głos kobiet w dyskursie publicznym Warszawy, a gdzie brakuje ich głosu?
• Jak się upamiętnia postaci kobiece w przestrzeni Warszawy?
• Czy kobiety tutaj czują się bezpieczne?

To oczywiście tylko wybrane spośród kobiecych wątków, z którymi postaramy się zmierzyć podczas lutowego Seminarium Warszawskiego.

W Seminarium biorą udział:

prof. dr hab. Grażyna Borkowska
członek-korespondent PAN, pracuje w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, redaktor naczelna kwartalnika „Pamiętnik Literacki”, prezes Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Gościnny wykładowca na Uniwersytetach Warszawskim i Jagiellońskim. Zajmuje się literaturą XIX i XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości kobiet – Żmichowskiej, Orzeszkowej, Nałkowskiej, Dąbrowskiej. Wypromowała 10 doktorantek. Autorka książek i artykułów poświęconych dziejom polskiej literatury dziewiętnastowiecznej i krytyce literackiej. Opublikowała m.in. Dialog powieściowy i jego konteksty (na podstawie twórczości Elizy Orzeszkowej); Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej; Pozytywiści i inni; Maria Dąbrowska i Stanisław Stempowski; Nierozważna i nieromantyczna. O Halinie Poświatowskiej; Jan Kott, trickster; Polish Literature in 1864–1914 – End and Beginning; The Feminism of Eliza Orzeszkowa; Słownik polskiej krytyki literackiej 1764–1918. Pojęcia, terminy, zjawiska, przekroje.

dr hab. Agata Chałupnik, prof. UW
pracuje w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Teatrolożka, kulturoznawczyni, krytyczka teatralna. Zajmuje się historią kobiet w polskim teatrze, polskim dramatem kobiecym, teatrem jako medium pamięci, antropologią i historią tańca. Autorka książek: Sztandar ze spódnicy. Zapolska i Nałkowska o kobiecym doświadczeniu ciała oraz Niech się pan nie wyteatrza! Auschwitz w twórczości Mariana Pankowskiego. Współautorka podręczników: Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, Antropologia ciała. Zagadnienia i wybór tekstów. Współautorka książek Obyczaje polskie. Wiek XX w krótkich hasłach oraz Szpakowska. Outsiderka. Współredaktorka tomu Rodzaju żeńskiego. Antologia dramatu. Uczestniczka i współzałożycielka projektów: HyPaTia. Kobieca historia polskiego teatru. Feministyczny projekt badawczy oraz „Latająca Akademia Języków Tanecznych”. Tancerka tanga argentyńskiego. Feministka. Pisze książkę o historii tanga argentyńskiego w Polsce.

dr Sylwia Chutnik
urodzona w Warszawie. Doktor nauk humanistycznych. Z wykształcenia kulturoznawczyni, absolwentka Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim oraz Studiów Polsko-Żydowskich w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Pisarka, publicystka, działaczka społeczna i promotorka literatury. Członkini Stowarzyszenia Unia Literacka. Kuratorka festiwali i inicjatyw literackich: Międzynarodowego Festiwalu Literackiego Apostrof, Kawiarni Literackiej OFF Festival, dyskusji i spotkań autorskich. Wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu SWPS oraz w szkole pisania Maszyna do Pisania. Felietonistka ,,Polityki”, „Czasu Literatury” i wielu portali internetowych. Współprowadziła programy literackie „Cappuccino z książką” i „Zapomniani – odzyskani” w TVP Kultura oraz „Barłóg literacki”. Jej teksty ukazały się w książkach zbiorowych oraz w wielu katalogach do wystaw sztuki współczesnej i programach teatralnych (m.in. Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, Galeria Bunkier Sztuki, Muzeum Nobla w Sztokholmie). Publikuje gościnnie na łamach prasy polskiej i zagranicznej. Jej teksty naukowe znalazły się w ponad 25 opracowaniach i książkach zbiorowych. Stypendystka Homines Urbani 2008, Instytutu Books from Lithuania 2009, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego 2010, Miasta Stołecznego Warszawy 2010, Instytutu Goethego 2010. Laureatka nagród literackich i społecznych – w tym: Paszportu Polityki, Społecznego Nobla Ashoki oraz nagrody Miasta Warszawy za działalność społeczną.

dr Wanda Czarnota
harcmistrzyni, antropolożka współczesności, historyczka i pedagog. Prowadzi i publikuje badania jakościowe dotyczące wyborów życiowych kobiet oraz dokumentuje historię harcerskiego ruchu żeńskiego – m.in. opracowuje biogramy dla Harcerskiego Słownika Biograficznego i na portal internetowy „Kobieta–Polka–Harcerka”. Autorka książek: Wybory życiowe młodych Polek. Przyczynek do antropologii kobiety; O harcerstwie żeńskim w Polsce. Zarys problematyki; The Cooperation Between the Guides Team of ZHP Headquarters and WAGGGS 1991–2002. Prezeska Fundacji Harcerek OPP i zastępczyni redaktorki naczelnej rocznika naukowego „Harcerstwo”. Współpracuje z Obserwatorium Żywej Kultury – Siecią Badawczą oraz Muzeum Harcerstwa.

Nasze Seminaria to interdyscyplinarne i wielowątkowe, poświęcone Warszawie dyskusje zaproszonych gości oraz wszystkich zainteresowanych uczestników. To spotkania instytucji nauki z instytucją kultury – czyli Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Warszawy – z udziałem specjalistek i specjalistów zajmujących się w swoich badaniach Warszawą.
Seminaria Warszawskie wpisały się na stałe w kalendarz wydarzeń varsavianistycznych i są okazją do comiesięcznych ważnych rozmów o naszym mieście.

Udostępnij: