Ta strona wykorzystuje ciasteczka ("cookies") w celu zapewnienia maksymalnej wygody w korzystaniu z naszego serwisu. Czy wyrażasz na to zgodę?

Czytaj więcej

Seminarium Warszawskie | (Nie)widoczność i wizualność getta warszawskiego. Ostańce nieistniejącego miasta | 25.04.2023

Seminarium Warszawskie

Kategoria: Popularyzacja, Seminarium Warszawskie

XXII Seminarium Warszawskie

 (Nie)widoczność i wizualność getta warszawskiego. Ostańce nieistniejącego miasta

Organizatorzy:

Centrum Badań nad Kulturą Warszawy
Uniwersytetu Warszawskiego
oraz Muzeum Warszawy

Spotkanie odbyło się 25 kwietnia 2023 roku o godz. 18:00

w Bibliotece Muzeum Warszawy, Rynek Starego Miasta 42,

Dyskusję poprowadzili dr hab. Mikołaj Madurowicz oraz dr Paweł Weszpiński.

Filmowa rejestracja Seminarium dostępna jest na Facebooku Muzeum Warszawy pod linkiem (Nie)widoczność i wizualność getta warszawskiego. Ostańce nieistniejącego miasta.

Obraz warszawskiego getta inaczej rysował się w oczach jego przymusowych mieszkańców, jego sąsiadów i jego oprawców. Jeszcze inaczej getto wyobrażają sobie współcześni użytkownicy tamtej przestrzeni, meandrując między wiedzą i niewiedzą, pamięcią i niepamięcią. Podczas naszego kwietniowego Seminarium staramy się zaakcentować w tym kontekście szczególne opozycje: „widoczne versus niewidoczne”, „utracone versus pozostałe”, „autentyczne versus zaaranżowane”. Odnosimy się ponadto do źródeł kształtujących pamięć, wyobrażenia, zapisy historii.
W Seminarium wzięli udział w roli eksperckiej:
Anna Duńczyk-Szulc – absolwentka Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, wicedyrektorka Muzeum Warszawy ds. Kolekcji. Od lat zajmuje się fotografią, chociażby w Związku Polskich Artystów Fotografików i Żydowskim Instytucie Historycznym. Współautorka książek i wystaw, m.in. ekspozycji pt. Czego nie mogliśmy wykrzyczeć światu o Archiwum Ringelbluma (2017) oraz książki o fotografiach z getta warszawskiego pt. Rozproszony kontakt. Fotografie z Archiwum Ringelbluma (2019).
dr Agnieszka Haska – kulturoznawczyni, socjolożka, członkini Centrum Badań nad Zagładą Żydów Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Jej zainteresowania badawcze obejmują szerokie spektrum tematów – od historii prób ratowania Żydów dzięki paszportom innych państw, przez analizy dyskursu o kolaboracji w czasie II wojny, aż do antropologicznego spojrzenia na różne formy pamięci i postpamięci. Autorka m.in. książek: „Jestem Żydem, chcę wejść”. Hotel Polski w Warszawie 1943 (2006) oraz Hańba! Opowieści o polskiej zdradzie (2018).
dr Agnieszka Kajczyk – kulturoznawczyni i historyczka, kierowniczka działu Dokumentacji Dziedzictwa w Żydowskim Instytucie Historycznym im. E. Ringelbluma. Specjalizuje się w powojennym żydowskim środowisku filmowo-artystycznym; powojennych filmach żydowskich, jak również w archiwalnych materiałach filmowych z getta warszawskiego. Współautorka publikacji Archiwum ważniejsze niż życie. Losy Żydów polskich w czasie II wojny światowej w dokumentach konspiracyjnej grupy Oneg Szabat (2019).
prof. dr hab. Jacek Leociak – literaturoznawca, historyk literatury, profesor w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, kierownik Zakładu Badań nad Literaturą Zagłady IBL PAN, członek-założyciel Centrum Badań nad Zagładą Żydów w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Do głównych kierunków jego zainteresowań badawczych należy opis poetyki świadectw doświadczeń granicznych (szczególnie doświadczenia Holokaustu) oraz analiza form reprezentacji tych doświadczeń: ukazywanie różnych perspektyw, gatunków i typów dyskursu (narracje ofiar, sprawców, obserwatorów; literatura dokumentu osobistego; literatura piękna; dokumentacja fotograficzna). Autor lub współautor m.in. takich książek jak Tekst wobec Zagłady. (O relacjach z getta warszawskiego) (2001), Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście (2001, 2013), Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji (2009). Ratowanie. Opowieści Polaków i Żydów (2010), Spojrzenie na warszawskie getto (2011), Warszawski Trójkąt Zagłady (2021), Zapraszamy do nieba. O nawróconych zbrodniarzach (2022).
Nasze Seminaria to interdyscyplinarne i wielowątkowe, poświęcone Warszawie dyskusje zaproszonych gości oraz wszystkich zainteresowanych uczestników. Zarówno sama idea spotkania instytucji nauki z instytucją kultury – czyli Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Warszawy – jak i każdorazowy udział trójki (niekiedy czwórki) specjalistek i specjalistów zajmujących się badaniami i w praktyce Warszawą są rękojmią merytorycznej jakości dyskusji.

Seminaria Warszawskie wpisały się na stałe w kalendarz wydarzeń varsavianistycznych i są okazją do comiesięcznych ważnych rozmów o naszym mieście.

Program cyklu Seminarium Warszawskie
Relacje z Seminariów Warszawskich dostępne są na  Facebooku Muzeum Warszawy