Kategoria: Popularyzacja, Seminarium Warszawskie
XXVI Seminarium Warszawskie
Czy warszawskie upamiętnienia upamiętniają?
Organizatorzy:
Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Muzeum Warszawy
Spotkanie odbyło się 7 listopada 2023 roku o godz. 18:30
Wydział Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego, ul. Krakowskie Przedmieście 30, I piętro, sala 111
📍wstęp wolny
Dyskusję poprowadzili dr Paweł Weszpiński reprezentujący Muzeum Warszawy oraz dr hab. Mikołaj Madurowicz reprezentujący Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego.
Warszawa to zarówno miejsce naszej teraźniejszości i przyszłości, jak i miejsce pamięci. Owa pamięć jest pieczętowana gmachami, pomnikami, muralami, nazwami, wydarzeniami, książkami… Pamiętamy na różne sposoby, tak jak rozmaicie uzewnętrzniamy pamięć. Dla kogo wszelako upamiętniamy – dla samych przywołanych bohaterów, dla potomnych czy może raczej dla siebie? Upamiętniamy lokalnie i centralnie, skromnie i wyzywająco, prywatnie i publicznie – zawsze inaczej czy przeważnie podobnie? A może otaczające nas miasto jest upamiętnieniami przeładowane? Czy wręcz przeciwnie – jest jeszcze puste pod tym względem? To niektóre z wątków dyskusji, które pragniemy poruszyć na najbliższym Seminarium Warszawskim poświęconym stołecznym upamiętnieniom.
W Seminarium wzięli udział w roli eksperckiej:
Michał Krasucki – historyk sztuki, varsavianista. Od 2015 r. pracuje w Urzędzie m.st. Warszawy, najpierw jak zastępca, a od 2016 r. jako Stołeczny Konserwator Zabytków. W ramach pracy zawodowej pełni szereg funkcji związanych z warszawskim dziedzictwem, m.in. przewodniczy obradom Zespołu ds. Warszawskich Pracowni Historycznych i Zespołu ds. Pomników i Upamiętnień. Od 2021 r. pełnomocnik prezydenta miasta ds. UNESCO. W ostatnich latach koordynator regionalny Sekretariatu OWHC (Organizacja Miast UNESCO) na Europę Środkowo-Wschodnią. Inicjator licznych przedsięwzięć związanych z popularyzacją oraz ochroną warszawskich zabytków (np. Festiwal Otwarte Mieszkania, interwencje w sprawie inwestycji dotyczących zabytków), swego czasu prezes oddziału warszawskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, dawny pracownik Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Warszawie, autor licznych publikacji z zakresu historii architektury XIX i XX w. i dziedzictwa architektonicznego Warszawy z tego okresu, m.in. takich jak „Warszawskie dziedzictwo postindustrialne” czy „ŻOL. Ilustrowany atlas architektury Żoliborza”.
prof. dr hab. Marcin Kula – historyk (magisterium 1965), a z wykształcenia i chęci widzenia świata również socjolog (magisterium 1967). Od 2019 r. członek-korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. Do przejścia na emeryturę był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, ale w różnych okresach bądź równolegle pracował też w innych instytucjach – Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, Akademii Leona Koźmińskiego i Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Badawczo zajmował się historią Ameryki Łacińskiej, najnowszą historią Polski, migracjami i mniejszościami narodowymi, także socjologią historyczną. Przyglądając się roli myślenia o historii w społeczeństwach oraz na podstawie własnego doświadczenia zawodowego, nie akceptuje „polityki historycznej”. Wolałby minimalizować udział polityków i urzędników w kształtowaniu wizji dziejów. Chce szerokich dyskusji publicznych o historii, ale bez traktowania jej przez kogokolwiek – zwłaszcza przez rządzących – instrumentalnie, jako oręża czy narzędzia dowartościowania własnej grupy.
Aleksandra Sołtan-Lipska – historyczka, kieruje Działem Badań nad Warszawą i Zbiorami w Muzeum Warszawy. Autorka i redaktorka opracowań dot. dziejów Warszawy i Mazowsza. Zajmuje się historią Warszawy XIX w. oraz dziejami warszawskiego rzemiosła artystycznego ze szczególnym uwzględnieniem brązownictwa, grawerstwa i medalierstwa. Swoje zainteresowania badawcze koncentruje również wokół zagadnień szkolnictwa, oświaty i związków uniwersyteckich Warszawy i Mazowsza z Akademią Krakowską i zagranicznymi uniwersytetami w XVI–XVII w. Członkini zespołu Wystawy Głównej w Muzeum Warszawy. Kuratorka będących jej częścią Gabinetu medali, Gabinetu miniatur pomników warszawskich, Gabinetu brązów warszawskich oraz Gabinetu galanterii patriotycznej. Kuratorka wystaw o tematyce warszawskiej, m.in. stałej i czasowej wystawy przygotowanych na Otwarcie Izby Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli (2022). Zastępczyni redaktora półrocznika „Kronika Warszawy”, członkini kilku stowarzyszeń warszawskich oraz miejskiego Zespołu ds. pomników i upamiętnień.
Nasze Seminaria to interdyscyplinarne i wielowątkowe, poświęcone Warszawie dyskusje zaproszonych gości oraz wszystkich zainteresowanych uczestników. Zarówno sama idea spotkania instytucji nauki z instytucją kultury – czyli Uniwersytetu Warszawskiego i Muzeum Warszawy – jak i każdorazowy udział trójki (niekiedy czwórki) specjalistek i specjalistów zajmujących się w badaniach i w praktyce Warszawą są rękojmią merytorycznej jakości dyskusji.
Seminaria Warszawskie wpisały się na stałe w kalendarz wydarzeń varsavianistycznych i są okazją do comiesięcznych ważnych rozmów o naszym mieście.
Udostępnij:
